حالا بهم میرنیم

امروز روزم نبود.
بعد نماز صبح، با خبر شهادت حاج قاسم دیگه خوابم نبرد.
از ظهر تا حالا یک درب رنگ زدم.
رنگ زدنی که خانواده یک هفته روی مخم بودن.
حالا خودشون چی کارکردن؟ 
از صبح تا حالا فقط خوابیدن و با گوشی بازی کردن.
تازه شام هم نداریم.

سلاماز شب یلدا تا حالا کلی حرف نزده مونده
از شب یلدا تا حالا کلی اتفاق افتاده
از شب یلدا تا حالا پر از حرف بودم که گاهاً تو دفتر و اینستا و توییتر و. خالی شده 
از شب یلدا تا حالا باید اینجا پر میشده ولی هیچ اتفاقی نیافتاده
هیچ متنی نوشته نشده
هیچ کسی حتی به اینجا سر نزده
ادامه مطلب

تا حالا شده تو یه موقعیتی گیر کنی و یه مشکلی برات پیش بیاد که بمونی توش که حالا باید چیکار کنی!
نه کسی هست بهت کمک کنه و نه میتونی از کسی بگیری
و یهو این وسط یه راه حلی به ذهنت میرسه و حلش میکنی!!!
بگذریم از ذوق و شوق بعدش که آخ جون چه خودم تنهایی حلش کردم!! ولی عایا شده تا حالا؟؟
شده؟
هر چند کوچیک در حد حل مسئله ریاضی!
اگر شده ممنون میشم اینجا شرح بدی بعدا میگم چرا :)

هک اینستا با ترموکس

apt update
apt upgrade
بعد بزنید
pkg install python
pkg install git
pip install requests
حالا باید بزنید
git clone https://github.com/Slayeri4/instahack
حالا دستور زیر رو بزنید
cd instahack
حالا باید ران کنید
python hackinsta.py

و حالا یوزر طرف رو بزنید بعد اینتر و بعد n بزنیدو باز اینتر و حالا 0 یا 1 بزنیدو اینتر بزنید تا شروع کنه به کرک

Cr: Amir_Killer

Channel: The_Amir_Killer

از دیشب هی نوشتم و هی پاک کردم.
جراتشو نداشتم که نوشته م جایی ثبت شه.
که: اگه صبح طلوع کرد و بازم از تو خبری نبود چی؟!.
اون وقت من چی کار کنم.
 
اما حالا میتونم بنویسم.
حالا که بالاخره گوشیت زنگ خورد.
حالا که صداتو شنیدم.
 
این یک روز، از سخت ترین روزهای زندگیم بود.
اونهایی که سالها از عزیزشون بی خبر بودن. اونا. اونا چی کشیدن؟!.
 
خدا رو شکر که هستی.

امروز سخت‌ترین امتحان ترممو دادم و حالا نشسته‌م رو تخت، دارم نفس میکشم. یه جایی می‌خوندم که بعضی از کسایی که سیگار میکشن، اونچیزی که در واقع آرومشون میکنه نیکوتین سیگار نیست، بلکه نفس عمیقیه که موقع دم گرفتن می‌گیرن. حالا هم من نشسته‌م و دارم نفس می‌کشم. تا حالا شده بری یه گوشه بشینی و نفس بکشی؟ 

این روزا خیلی بیشتر حواسم به خودم هست 
بعد از پشت سر گذاشتن اون همه اتفاق و حساسیتایی که بعدش داشتم حالا هیچی برام مهم تر از ارامشم نیست 
هیچی مهمتر از خودم نیست 
حالا تقریبا از نظر ذهنی دارم اماده میشم برا اینده 
و شاید خوشحال بابت اتفاقایی که سخت بودن اما باید میفتادن تا من تارای امروز و الان باشم

همیشه برام عجیب بوده، چرا افراد سال نو جشن می‌گیرند. آیا تغییری که در سال جدید رخ می‌ده، قابل اجرا از همین حالا نیست؟ آیا کمتر شدن و گذشتن یک سال از عمر انسان، چیزیه که ازش خوشحال باشیم؟
با از شنبه، از فردا، از سال جدید، نمیشه کاری رو پیش برد. باید همین حالا تا وقت هست شروع کرد.
ای کاش اهمیت وقت و زمان بدونیم.
امیدوارم از همین حالا، نه از سال بعد، اتفاقات خوب در زندگی همه‌مون رخ بده.

آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا
نوشداروئی و بعد از مرگ سهراب آمدی
سنگدل این زودتر می خواستی حالا چرا
عمر ما را مهلت امروز و فردای تو نیست
من که یک امروز مهمان توام فردا چرا
نازنینا ما به ناز تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با جوانان نازکن با ما چرا
 
 
 
ادامه مطلب

چندوقت پیش آمدم نوشتم به او حسودیم میشود 
حالا اما همه وجودم را حس های مختلف پر کرده دقیقا همان هایی که بخاطرشان حس حسودیم بیدار شده بود 
حالا مستقل تر از همیشه ام
حالا در خودم ترین حالت ممکنم 
حالا به نقطه ای رسیده ام که بخاطرش ستاره های آسمان را نگاه میکنم چشم هایم را میبندم و به این فکر میکنم دقیقا همانی شد که باید میشد 
من . سه سال پیش اولین کلمه های درباره من این وب را اینگونه آغاز کردم : در جستجوی حقیقت با موهای بافته 
حالا موهایم را باف�

کاش میموندی خانوم کوچولو کاش حالا که بعد ده سال اومدی میموندی کاش حالا که قلب کوچولوت تشکیل شده بود میموندی کاش حالا که اروم با پاهای کوچولوت لگت میزدی میموندی کاش حالا که شده بودی همه ی دنیای مامان بابات میموندی کاش بودی چشمای مامان وبابات که فکر میکردن همه دنیا تو چشمای تو جمع شده میدیدی کاش میموندی ولباس چین چین صورتیدا میپوشیدی ودلشونا میبردی کاش فقط 3ماه دیگه تحمل میکردی. بمیرم که امشب اخرین شب سه نفر بودنتونه بمیرم که امشب باهم نشس

درهای جدیدی از علم و بصیرت به روم بازشده و به درجات بالایی از مقام های معنوی رسیدم.خواب دیدم دارم مرکب ماهی یا اختاپوس میخورم.فرق شون رو نمیدونم و حتی حالا با سرچ شون هم نفهمیدم و مهم هم نیست.اما چیزی که خوب یادمه اینه که مزه ش رو تو خواب حس کردم.شبیه هیچ چیزی که تا حالا خورده باشم نبود.حالا یه چیزی دارم که سر کلاس مکالمه ی این هفته که راجع به غذاست ازش حرف بزنم.

حالا که دیگر می‌توانم دو انگشتی مضراب بزنم و سریع و پیوسته انگشت گذاری کنم، حالا که استاد گفته که تو استعداد داری هر چند انگشت‌هایت کوتاه است، حالا که دیگر می‌توانم لا و سی را باهم بگیرم، حالا که می‌توانم یک گام را کامل دو لا چنگ بزنم بدون انقطاع، دلم می‌خواهد روزی برسد که بتوانم ای ساربان نامجو را بزنم و بخوانم. دلم می‌خواهد روزی روبه‌روی نامجو را بزنم و بخوانم و تماما اشک شوم. 
من با سه‌تار پناه می‌برم به دنیایی که انگار رنگ دیگری دار

حالا میانه‌های میانه ای از تابستان است و رودها گویی که خشکیده اند و حالا آدم ها نیز گویی خشکیده اند و بهانه ها بسیار و نمودهای ظاهریشان بسیار تر و جهان کوچکشان را فریاد می زنند که بیشتر می خواسته اند و حالا محدود شده اند به اجبارها و تحمیل ها و به ناخواسته ها می تازند و به دیگران می تازند و به نزدیک می تازند و به دور هم شاید در دل و نه در زبان اما. آدم ها حالا بهانه گیر شده اند، بهانه شان اما بهانه ای بیش نیست که اگر بهانه ها شان سر جایش بود حالا �

روزی کسی بود که از آینده‌های دور حرف می‌زد بدون‌ این‌که بگوید من هستم و می‌مانم.روزی کسی بود که حمایت می‌کرد بدون این‌که بگوید تکیه کن و من هستم.روزی رفت و من ماندم با ناباوری و دخترانه‌های احمقانه‌ای که جابه‌جا شد و بازی گرفته‌شد.
حالا کسی هست که محکم و مستقیم می گوید من هستم و می‌مانم.حالا کسی هست که همیشه حمایت کرده و گرما بخشیده و امن بوده.حالا کسی هست که عمیق است.اما دخترانه‌های ترک خورده‌ی من حالا به هر حرفی بدگمان‌اند و پر از ت�

سلام
دیدین شیطان وقتی می خواین گناه کنید یا مبتلای گناهی هستید میگه:( حالا کلی وقت داری، حالا جوونی و. ) ولی وقتی پاکی و مسممی که گناهی انجام ندی میگه:( حالا دیگه؟! فکر نمی کنی دیگه دیر شده؟! کاش چند سال پیش اینجوری می شدی! رفتی خوش گذرونی هاتو کردی حالا اومدی؟! جوونیت تو گناه بودی! ) همش می خواد افسوس گذشته رو بخوری و بگی دیگه کار از کار گذشته و نا امید بشی!
البته اون رجیم یه همکاری هم داره که از خودش خطرناک تره که درون خودمون هستش. ولی خلاصه افسار

همیشه از این کلمه فرار میکردم. حتی از ۴ سال پیش.
مامان و جدی عوضی چند کلمه با هم چت کرده بودن.
مامان گفته که از ۴ سال پیش که مثلا بابا مرده ؛ ما مشکل مالی نداریم ولی دختر خیلی احساس مسئولیت میکنه همش میگه میخوام انصراف بدم میخواد کار کنه‌.
جدی هم گفته این بهانه شه!!
نمیدونم اون عوضی تا حالا شده سر سفره نتونه غذا بخوره که اینجوری میگه؟؟
اونم وقتی که تو سن بلوغه و بدنش غذا نیاز داره؟
تا حالا شده عذاب وجدان داشته باشه برا خرجایی که براش میشه و برا زن

تا حالا دقت کردین.اونموقع بود که وزیرخارجه بی ادب آلمان و نخست وزیر ژاپن طبق پازل آمریکا اومدن ایران و قیمت دلار و سکّه کشید پایین؛  خب؟حالا که اینا تشریفشون رو بردنمجدد قیمت دلار و سکّه طبق پازل آمریکا بازم رفت بالا؛ خب؟حالا دیگه ساده لوح ترین افراد هم متوجه میشن که در داخل ایران و بین برخی مسئولان این مملکت هستن کسانی که خائنانه کاملاً در پازل ترامپ دارن عمل میکنن تا با فشار بر معیشت مردم ایران و شوراندن مردم، کشور رو ببرن به سمت تسلیم د�

 
دقت کردی همین حالا ، همین لحظه پیرترین سِنی هستی که تا حالا بودی و جوانترین سنی هستی که تا اَبد خواهی بودپس از لحظاتت بی نهایت لذت ببر ، شاد باش ، غمگین مباش ، خلاق باش ، جسارت کن ، بیشتر بخواه ، جلو برو و از خودت مطمئن باش و هر لحظه یادت باشه هم‌ اکنون جوانترین سِن رو داری و هر لحظه بابت این موهبت الهی شکرگذار باشلحظاتتون پُر از باورهای مثبت

بعضی مشکلات هستند که هیچ درمانی ندارند جز گذر زمان.گذر زمان می تواند تلخی ها را به شیرینی تبدیل کند.پس از گذشت زمانی نامعین، همان چیزهایی که برایمان ترسناک بودحالا خنده آور می شوند.همان غوره ی ترشی که دهانمان را گس می کردحالا تبدیل به حلوای شیرین شده است.در ذهن من چنین فرضیه ای مشهود است. زمانی بود که برای چیزهایی اجتناب ناپذیر له له می زدم و حالا همان چیزها برام استهزاآور است.
معصومه باقری

به طور تخمینی میتوانم بنویسم لعنت خدا بر آنچه که تو را از نوشتن منع کند. حالا که این صفحه را باز کرده‌ام پی برده‌ام. اینجا را دوباره باید سروسامان بدهم. همانطور که خودم را. همانطور که با نوشتن، خودم را. دست‌ها و انگشت‌هایم را به کیبورد سابق، به لغات، به نیم‌فاصله‌ها، به رهایی. این حجم از اجحاف در حق فضایی که پنجره‌ام رو به زیبایی‌ها و دایره‌های دوستی‌ست، به دور از انصاف است. حالا که کنترلی نیست. حالا که من اینجا خود خود سین هستم. اینجا که �

آمده‌ام بنشینم به حساب و کتاب. آمده‌ام تا یکبار هم که شده، با خود روراست بوده باشم. 
من کِی از لقمه‌ی آماده‌ای گذشته‌ام که حالا توقع گوشهٔ چشمی دارم؟ من کِی از راستی خودداری نکرده‌ام که حالا توقع سربلندی می‌برم؟ من کِی با فرازی به غرور نرسیده‌ام که حالا توقع ناامیدنشدن از نشیب را دارم؟ من کِی فتح خیبر کرده‌ام که حالا منتظر دژهای استوار قلبم باشم؟ من کِی صبر داشته‌ام که توقع عفو دارم؟ من کِی استوار مانده‌ام که حالا انتظار سبکباری دارم

آمده‌ام بنشینم به حساب و کتاب. آمده‌ام تا یکبار هم که شده، با خود روراست بوده باشم. 
من کِی از لقمه‌ی آماده‌ای گذشته‌ام که حالا توقع گوشهٔ چشمی دارم؟ من کِی از راستی خودداری نکرده‌ام که حالا توقع سربلندی می‌برم؟ من کِی با فرازی به غرور نرسیده‌ام که حالا توقع ناامیدنشدن از نشیب را دارم؟ من کِی فتح خیبر کرده‌ام که حالا منتظر دژهای استوار قلبم باشم؟ من کِی صبر داشته‌ام که توقع عفو دارم؟ من کِی استوار مانده‌ام که حالا انتظار سبکباری دارم

پرسید تا حالا چه داروهایی مصرف کردی؟
گفتم قبلا فاموتیدین میخوردم، یه مدته ترو. ترا. ترامازول. (بعد رو به جو) چی بود؟!!! :/
چرا من باید به جای امپرازول بگم ترامازول؟!! حالا فک میکنه ما ترامادول خوریم! ://// 
جو داره بهم میخنده! :/ میگه آبرومونو بردی!! ://////

صبح به این امید چشمم را باز کردم که صبح جمعه اس و حالا حالا می تونم بخوابمحس بد و وحشتناکی بود که متوجه شدم امروز روز غیر تعطیلیه و باید به چشمای خسته و پر از خواب اهمیت ندمبلههههه باید از رختخوابم دل بکنم و پیش به سوی کار
خدایا روزی سرشار از خبرای خوب برامون رقم بزن

صبح به این امید چشمم را باز کردم که صبح جمعه اس و حالا حالا می تونم بخوابم حس بد و وحشتناکی بود که متوجه شدم امروز روز غیر تعطیلیه و باید به چشمای خسته و پر از خواب اهمیت ندمبلههههه باید از رختخوابم دل بکنم و پیش به سوی کارخدایا روزی سرشار از خبرای خوب برامون رقم بزن

سلام
سلام بر همه ی عزیزانی که احتمال میدادم تا حالا حتما آنفالو کرده باشند, اما لطف داشتند و ماندگار بودن.
البته فکر می کنم بعضی ها کلا یادشون رفته بود نادمی هم بود و گاهی می‌نوشت و حالا مدتیه نمی‌نویسه :))
چند مرتبه خواستم‌ دوباره شروع کنم به نوشتن اما نمی دونم چی شد پشیمون شدم.
اما این روزها، بعضی وقت ها، حس خفه شدگی چنان سنگین میشه که ناچارم بنویسم تا کمی راه گلوم باز بشه. حالا سعیمو‌ می‌کنم زیادم تلخ نشه! امید به خدا!
بگذریم. حال دوستا

خب خب خب همونطور مه شاهد هستید این چندروزه بیانی ها خیلی فعال شدن 
و خیلی ازاونایی که یه مدت طولانی پست نزاشته بودن برگشتن و چراغشونو روشن دیدم 
حالا سوالم از اون دسته ای که بعد یه مدت طولانی برگشتن : حالا مه میرید پست های قدیمی تونو میخونید چه حسی دارید ؟ 
البته اونایی که چند سالی هست روزمره نویسی میکنن هم جواب بدن مولا میری پست دوسال پیشتو میخونی چه حسی داری ؟ تصمیمات و برنامه هایی که اون زمان برای اینده خودت داشتی رو تا حالا شده نوشته باشی

ساعت 5 و ربع بعد از ظهر:
 
اونقد تنم درد میکنه که فک نمیکنم چیزی به جز مرگ بتونه آرومم کنه!! حالا اغما هم قبوله! هر چی که من هوشیاز نباشم و چیزی حس نکنم دیگه.
 
*****
 
و امروز ساعت 15:15 . آفتاب در آسمان
+ ناگهان باراااااااان!
 
*****
 
و حالا.
هنوزم همینا. :|

مگر تو کیستی که مسیر رسیدن به تو اینقدر سخت است؟ مگر قرار است چقدر خوشبخت شوم که مستم این همه تلاش و صبر است؟ کاش هرچیزی وقتی ذوقش را داریم، اتفاق بیفتد. میترسم آنقدر دیر بیایی که وقتی دیدمت، بگویم: آمدی جانم به قربانت ولی حالا چرا؟ بی وفا حالا که من افتاده ام از پا چرا؟ 

الان که فکرش رو می‌کنم من اگه کسی ۱۰ دقیقه تو اتاقم باشه حس میکنم آرامش ندارم
خدایی چجوری قصد داشتم ازدواج کنم و زندگمو با یکی به اشتراک بذارم
حالا اینا رو حساب کنید که من مهمون میاد خونمون اولش سلام می‌دم و پذیرایی می‌کنم بعد میرم اتاقم آخرش هم میام خداحافظی حالا بعد ازدواج باید پیش این جماعت تا آخرش بشینم اصلا بدن آدم مور مور میشه
من حال فامیل‌های خودمون رو ندارم و اگه دسته من بود به جز ۴تاشون با بقیه قطع رابطه می‌کردم حالا فک کن ی جماعت�

ریگ های بیابان آیینه شدند و تصویر چند صد یا هزار سال را نشانم دادند. تصویر از همان روزهایی که پاهایی خسته یا شاداب، تند یا آهسته بر آن قدم گذاشته اند تا حالا. قدم در هر جا بگذاری کسی گذشته از آنجا که حالا خود توست. تو از حالا نیستی، تو از گذشته آمده ایی و بعدها هم خواهی آمد. هر کجا رفته باشی قدمت در مسیر قدم های دیگر است. هیچ وقت روی این ریگ های بیابان تنها نبوده ایی. آیینه ایی که زیر پای توست بی نهایت تصویر از همه آنانی دارد که تو هم از نسلشان هستی

روی ویرانه های خانه نشسته بود.خانه که نه .حالا دیگر فقط یک ویرانه ،خوب یادش آمد درست یک ساعت قبل از زله با رابرت سر رنگ کردن خانه حرفش شده بود .صوفیا میگفت حالا که قرار است بچه دار شوند بهتر است اتاق بچه را آماده کنند و دستی به سر و گوش خانه بکشند .رابرت خسته از کار بیرون با بی اعتنایی گفته بود "حالا تا تولد بچه خیلی مونده میدونی که الان پول هم برای این ولخرجیا ندارم اصلا نمیدونم تو این وضعیت بچه میخواستیم چیکار؟"
زمین چند ثانیه لرزید و او حالا

حالا که بیشتر از تمام زندگی‌ام در سکوت و بی‌تفاوتی نسبت به دور و برم فرو رفتم، باید روزی برسه که ژی. برام از کارهایی که داره انجام میده بگه تا من حس کنم دوباره اون لذت‌های خوش گذشته برگشته. که بشینیم ساعت‌ها درباره ایده‌هامون حرف بزنیم و خب عزیز من، حالا که من بین آدم‌هایی که شبیه خودم نیستند حل شدم، خوشحال میشم که میبینم یک روزی یک فکرهایی رو توی سرمون کاشتیم و حالا تو در مسیر ساختن چیزهایی برای آینده خودت و دنیا هستی که هیجان‌انگیزترین

حالا که از نزدیک شدن‌ها می‌ترسم و هرنوع صمیمیتی را پس می‌زنم؛ حالا که از ترس ضربه کمرم گُر می‌گیرد و شب‌ها با ترس از دست دادن عزیزانِ خانواده‌ام (که نمی‌دانم این ترس از کجا سر و کله‌اش پیدا شده) با چشم‌های نم‌دار می‌خوابم، می‌نویسم. از نشناختن انسان‌ها، از روی مخفی شده‌ی آن‌ها می‌ترسم. از قیافه گرفتن‌های آدم‌های ناامن که مدام باید کشفشان کنی حالا چه مرگشان است که اخم‌هایشان را درهم کرده‌اند و اگر حرفی بزنی واکنششان قابل پیش‌بی�

تا قله فاصله ای نبودکه لغزیدم.حالا که در قعر درهگرگ ها در کاسه ی سرم شراب مینوشندباز نام تو از لبانم جدا نمیشودحالا که دستم بر سنگیپایم بر سنگیبر بلندای درهجا ماندهبه خاطره ی دستهایت فکر میکنم.دستم بی تو کاش خوراک کرکسی باشد.
 
-شاید نوشتن راه آسودگی باشه.

امدی پایین دلار ،جانم بقربانت ولی حالا چرا
بی وفا حالا که من ترکیده ام از قیمت ها چرا
پوشک بچه ای بعد از تخلیه ی کودک امدی
پهن دل این زود تر می امدی حالا چرا
عمر ما را مهلت پایین و بالای تونیست
من که یک امروز خریدار توام فردا چرا
نازنیناما به نرخ تو جوانی داده ایم
دیگر اکنون با نرخ بازان ناز کن با ما چرا
وه که با این قیمت های کوته بی اعتبار
این همه غافل شدن از حقوق ثابت چرا
شور ریالم بپرسش سر به زیر افکنده بود
ای نرخ دلار جواب تند و سر بالا چرا
فرد

 
























سرخ کن رو باز هنی پنی
سرخ کن روباز هنی پنی، ظرفی پر از روغن داغ است و مواد غذایی را که نیاز به سرخ کردن و ترد شدن دارند، در درون آن فرو میکنند تا در روغن شناور شده و سرخ شوند. هنی پنی شهرت خود را از تولید سرخ کن صنعتی و ابداع تکنولوژی صرفه جویی روغن و فیلتر اتوماتیک کسب کرده است. سرخ کن هنی پنی با هدف کاربری آسان، کاهش هزینه و صرفه جویی در زمان تولید شده است.

سرخ کن تحت فشار هنی پنی
سرخ کن تحت فشار هنی پنی مشابه سرخ کن روباز هنی پنی ا