تکه هایی از یک کل منجسم

نگهداری باتری موبایل یا تبلت درمواقع مهم وضروری
برای مصرف كم تر باتری در موبایل و تبلت بهتر است ابتدا روشنایی صفحه نمایش آن را بانرم افزار های مربوط به كاهش روشنایی صفحه به حداقل ممكن كاهش میدهیم. مانند night mode
صداهای صفحه كلید را خاموش میكنیم.
ویبره،صدای هشدار دهنده ، پیام، تماس، را كم كرده درصورت امكان قطع صدا می كنیم.
نرم افزار ها را از قسمت اصلی متوقف میكنیم.با نرم افزار های مربوطه میتوان با یك كلیك تمام نرم افزار ها را متوقف كرد.مانند نر�

1.2.3.3. شورای اعزام 260
1.2.3.4. حوزه‌های تبلیغ. 261
1.2.3.5. تبلیغ مجازی 261
1.2.4. توزیع مسؤولیت‌ها 262
راهکار : مدیریت اطلاعات و اخبار. 2633.1. اتاق فکر. 264
3.2. شبکه‌های برون مرزی صدا و سیما 265
3.3. اتحادیه رادیو تلویزیون‌های اسلامی. 265
3.4. خبرگزاری‌ها و مطبوعات 265
راهبرد پنجم: مقابله با شیعه هراسی و شیعه ستیزی. 266
محورهای شیعه هراسی. 2711.1. محورهای ی. 271
1.2. محورهای اعتقادی 272
راهبرد فرعی اول: معرفی و ترویج شیعه اعتدالی 274
اصول حاکم بر ترویج معارف شیعه. 274آسیب شناسی ت

عاشقانه هايي که هیچگاه به هم نمی رسند.
عاشقانه هايي هستند که هیچگاه تمام نمی شوند.
عاشقانه هايي که هیچگاه فراموش نمی شوند.
چشم هايي که همیشه به راه اند.
صورتک هايي همیشه شبیه.
فکر هايي همیشه به فکر.
گل هايي که هیچگاه چیده نمی شوند.

درد این است که نه فقط چیز هايي که دوست داشتی و چیز هايي که داشتی
بلکه چیز هايي که دوست نداشتی و انزجار بی پروایت وقتی از آن ها حرف می زدی
و حتا چیز هايي که هرگز خاطره ی مشترکی برایم تداعی نمی کنند
و حتا چیز هايي که هرگز نداشتی و هرگز ندیده هایت هم
 همه به شکل بی رحمانه ای مرا به یاد تو می اندازند!
همه چیز مطلقن همه چیز مرا به یاد تو می اندازد. هیچ چیزی خارج از تو و بدون تو برایم وجود ندارد. درد این است.
این نوت رو ۲۸ جون ۲۰۱۸ نوشته م

آدم ها یی که زیاد داد و قال می کنند آدم هايي که
خودشان را شجاع نشان می دهند آدم هايي که احساس می کنند همه چیز را می
دانند و حق به جانب حرف می زنند آدم هايي که زیاد تو چشم هستند یا دلشان
می خواهد چیزهايي که می دانند را فریاد بزنند و دیگران را بکوبند همان
هايي که مدام شکایت می کنند یا هر دقیقه از اتفاقات ناگوار زندگیشان می
گویند تا کسانی پند بگیرند
به خدا همان هايي اند که مغزشان خالی تر از همه است.

گاهی دوست داری همه چیز را رها کنی بروی جایی که خودت باشی و خدا و هیچکس
دور از همه آدم هايي که دوستشان داری.
دور از همه آدم هايي که دوستت دارند.
دور از همه آدم هايي که از هم  متنفرید.
دور از همه چیز
+ رود هايي که سرنوشتشان پریشانیست، آغوش دریا هم به آرامششان نمیرساند.
موج میشوند و هر روز سر بر صخره ميکوبند.
تا چه پیش آید زین پس.

روزهايي آفتابی ست روزهايي ابری و روزهايي بارانی روز هايي گرم اند روز هايي سرد و روز هايي خشک اما همه ی این روز های متفاوت نزد من يکسان می شود وقتی تو نباشی . و من مخلوق کوچک خداوند به طرز حیرت آوری دلتنگ توام . #الهام_ملک_محمدی

آدم‌ هايي که ما را رنج می ‌دهند ، خیلی اوقات رنج ‌کشیده‌ هايي هستند که از زخم ‌های خودشان نتوانستند عبور کنند .
اروین یالوم
+رنج ها میتوانند از جانب بیرون باشند اما بزرگترین رنج ها را خودمان به خودمان می دهیم !
رنج هايي زاده ی رفتارمان
رنج هايي زاده ی ذهن بیمارمان
رنج هايي برای تنبیه خودمان
رنج هايي برای انتقام
و .
++مدتی است دچار عزیزی هستیم که سخت رنج مان می دهد . شاید دلیلش همین باشد . نتوانسته است از رنج هایش عبور کند .
سعی ميکنیم درک اش کن�

وقتی تنهايي و خستگی و شکست رو به روی من قرار گیرند، چاره‌ای جز نوشتن نیست. روزهايي که نمی‌نوشتم هیچ چیز خوب پیش نرفت و روزهايي که نوشتم، نیز تعریفی نداشت. هیچ چیز مربوط به نوشتن نیست، همه‌اش دروغ است.نوشته‌هایم، گفته‌هايي است پرداخته شده‌تر، دروغ‌هايي است که به حقیقت نزديک‌ترند، باورپذیرترند. آن حرف‌هايي است که هیچ‌وقت به زبان نمی‌آورم، آن کارهايي است که هیچ‌وقت نمی‌کنم، آرزوهايي است که هیچ‌وقت به آن نمی‌رسم.نمود بزدلی من است -و �

نوشتنم نمی آیدپس از مدتها اما دست به قلم برده ام تا این زنجیره ی منفور ننوشتن را پاره کنمچرا که نوشته ها بیشتر از هر قطعه عکسی، یاداور روزهای پرتب و تابمان را دارندتب هايي از جنس کروناتب هايي از جنس دوریتب هايي از جنس خانه نشینی
ادامه مطلب

آیا تمام کارهايي که ما در زندگی ميکنیم ، از میل سیری ناپذیر به دیده شدن سرچشمه نمیگیره؟ اگه قرار باشه هیچوقت هیچکسی رو نداشته باشیم که باهاش از کتاب‌هايي که خوندیم یا فیلم‌هايي که دیدیم صحبت کنیم ، نقاشی‌هايي که کشیدیم یا عکس‌هايي که گرفتیم رو برای اون نمایش بدیم ، از فکرهايي که تو سرمونه بگیم و . ، آیا به هیچکدوم از این کارها ادامه میدیم؟
تمام اقدام‌های ما تو زندگی به دلیل به دست آوردن مخاطب نیست؟ 

گمان می‌کنم سهمگین ترین احساس بشر ترس است. آدم هايي که ترسیده اند خیلی خیلی قابل ترحم تر از آدم هايي هستند که غمگین اند. آدم هايي که چشم به راهند که نکند آن اتفاقی که نباید بیفتد، ناگهان بیفتد خیلی بیچاره تر از آدم هايي هستند که به خاطر اتفاقاتِ افتاده افسردگی حاد گرفته اند . آدم هايي که برای مدتی طولانی گیر کرده اند بین خوف و رجا، آدم های ضعیف شده تری هستند نسبت به آن ها که رسیده اند به ته ِ تهِ نا امیدی .آدم هايي که ترسیده اند خیلی چشم به را�

ما جزو قوی‌ترین و منعطف‌ترین و البته مخرب‌ترین گونه‌های روی زمینیم. تنها یه گونه دیگه هست که از ما قوی‌تر و منعطف‌تر و مخرب‌تره (البته واسه ما مخربه، نه طبیعت) و اونم ویروسه. به همین خاطر در هر فرصتی که به دست میاره، سعی می‌کنه بیشترین انتقام ممکن رو ازمون بگیره. انتقام همه اون گونه‌هايي که سلاخی یا منقرض کردیم، همه اون گونه‌هايي که واسه تفریح شکار کردیم، همه اون گونه‌هايي که به خاطر پوست یا شاخشون کشتیم، همه اون گونه‌هايي که روشون آز

به گونه ای برنامه های خودشون رو می چینندو طوری زندگی می کنند
که در محیط هايي قرار بگیرند که انگیزه شون رو بیشتر کنه
محیط هايي که حرکت بده
از س دربیاره
دوباره احیا کنه
.
نه محیط هايي که خموده و تنبل و ناامید و داغون کنن و هیچ نگاهی به آینده باقی نگذارن

نگاهی به اینجا. که بدانی سر جایش است. می خوانی. کتاب هايي. بی اشتیاق یا با اشتیاق. کتاب هايي که جان می گیرند. کتاب هايي که می مانند و واژه هایت را وسوسه می کنند . کتاب هايي  انگار از خودت. سمتی باید بروی اما جایی نیست. همان خانه ها.همان آدم ها.پناه واژه ها خوب است. می توانی  هرچه بخواهی بسازی. اینجا خالی است.

در این بخش هم نمونه لینک های ساخته شده برای وب سایت سئو هاب را میتوانید مشاهده فرمایید:
کتاب هايي در حوزه سئو
کتاب هايي در حوزه سئو
کتاب هايي در حوزه سئو
کتاب هايي در حوزه سئو
کتاب هايي در حوزه سئو
کتاب هايي در حوزه سئو
کتاب هايي در حوزه سئو
کتاب هايي در حوزه سئو
کتاب هايي در حوزه سئو

[ به نام او ]
نمی‌دونم‌ این‌دفعه دیگه بار چندمه که عنوانِ پستِ اول رو برای مطلبم انتخاب می‌کنم .
چه پستِ اول‌هايي که حذف شدند .
چه پست‌ِ اول‌هايي که زخم شدند روی دلم .
چه پستِ اول‌هايي که حک شدند توی ذهنم .
این‌بار اما واقعا چه اتفاقی قراره بیفته؟
کدوم يک از این‌ها؟
شایدم‌ يک اتفاقِ جدید .
الله اعلم 
.
.
.
یا علی

  
متشکرم عزیزمن❤ برای همه وقت‌هايي که منو خندوندی برای همه وقت‌هايي که به حرف‌هام گوش دادی برای همه وقت‌هايي که به من جرات و شهامت دادی برای همه وقت‌هايي که منو آروم کردی برای همه وقت‌هايي که با من شريک شدی برای همه وقت‌هايي که با من به گردش اومدی برای همه وقت‌هايي که خواستی در کنارم باشی برای همه وقت‌هايي که به من اعتماد کردی برای همه وقت‌هايي که منو تحسین کردی برای همه وقت‌هايي که باعث راحتی و آسایش من بودی و هستی بر�

در خلال 175 دقیقه جلسه رییس گفت: 
آدم دروغ هايي که به خودش میگه رو خیلی زودتر از دروغ هايي که به دیگران میگه باورش میشه.
وما دروغ نه؛ ولی جدی گرفتن يک خطای تحلیلی یا شناختی از چی ناشی میشه؟ میخوام وقت بذارم دروغ هايي که به خودم گفتم رو پیدا کنم.

بسم الله الرحمن الرحیم
معروف است که هر کسی ستاره‌ای دارد.
بعضی ستاره‌هايي که در تلویزیون و برنامه‌های شبانه هستند.
که یون غیرالهی از آن‌ها بهترین بهره‌برداری را می‌کنند.
یا ستاره‌هايي که روزی کنارمان روی زمین بوده‌اند ولی امروز در آسمان هستند.
ستاره‌هايي که با آن‌ها می‌توان راه را پیدا کرد.
ستاره‌های شما چه شکلی هستند؟

وقت هايي که کسل و بیحوصله بودیم و زمین و زمان برامون فشار محسوب میشد، میگفتیم ایتس آل ابوت د هورمونز و لعن و نفرینشون ميکردیم هورمون‌هايي که انگار هیچوقت با ما سر سازگاری نداشت. نمیدونم فاطمه هنوز هم اینکار رو ميکنه یا نه، نمیدونم اصلا چه وقت‌هايي و چه چیزهايي ناراحتش ميکنه اما برای من هنوز هم همونجوره. هنوز هم میشینم پشت لپ‌تاپ دو خط می‌نویسم وبلاگ و در ته ذهن بیچاره‌ام به هورمون‌هايي که نمی‌شناسمشون فحش میدم. همیشه تقصیر هورمون‌هاست

فروردین دوست داشتنی ام، آخرین فروردین سده ی چهاردهم با درد تموم شد؛ درد پیدا کردن خودم. شب تولدم تصمیم گرفتم آرامشم رو وابسته هیچ چیز و هیچ کس نکنم تا همیشه داشته باشمش. خودم رو از همه بندهايي که نمیذاشتن خودم باشم رها کردم. آدم هايي که بودنشون آزار دهنده س، همچنان که نبودنشون، حرف ها و نوشته هايي که بوی صداقت ندارند، شماره هايي که یادآور تلخی دورویی ن. این تاريکی هايي که جلوی نورو گرفتن و نمیذاشتن خودم رو ببینم. 
من باید واقعا متولد می شدم. 

خیلی وقت ها خواسنه هايي داریم که از کودکی با ما هستند میخواهم برم به سال ها پیش زمانی که ارزو داشتم ان هم ارزوهای همچون تبدیل شدن به يک پرنده یا يک فیل با خرطومی بزرگ .روز هايي که از ته دل خوشحال بودم و روز هايي که پاک ترین روز هام بودن عاری از هر چیز الوده روز هايي که همه ما خودمان هستیم.

کمی که حالیم شد فهمیدم تبدیل شدن امکانش وجود نداره و صرفا در فیلم و کارتون ها هست.کم کم نوع ارزو هام داشتن مادی میشدند میخواستم يک پلیس
ادامه مطلب

امروز هفتمین روز است. به گمانم گاهی لازم است که آدمی حرف‌هايي پنهانی برای خودش داشته باشد. می‌دانی از آن جنس حرف‌هايي که فقط خدا می فهمد و خودت. از آن‌هايي که وقتی در خلوتت مرورشان می‌کنی به خودت می‌بالی و می‌گویی من از پسش برآمدم. شاید گوشه چشم هایت اندکی اشک بنشیند اما بدان این اقتضای تطهیر روح است.
حرف هايي که جان دادی برای روزهای ساخته شدنش. حرف هايي که از دل طوفان های زندگی تو برآمده‌اند. آری برخی واژه‌ها از رنج تو متولد شده اند و به ن

دنبال تو می‌گردم.
لابه‌لای آهنگ‌هايي که خوانده شده و نت‌هايي که هم‌چنان باهم ترکیبی گوش‌نواز را نساخته‌اند که تو به تنهايي گوش نواز‌ترین صدای دوست داشتنی.
میان شعرهايي که سروده شده‌اند و غزل‌هايي که هنوز به رشته‌ی تحریر درنیامده‌اند و زمزمه‌ای عاشقانه در سرِ شاعرانشان هستند.
مابین صفحات دیوان حافظ، میان غزل‌هايي که تعبیر خوب دارند که تو خوب‌ترین تعبیر دوست داشتن هستی.
تو را میجویم.
میان تمام نقاشی‌هايي که ون‌گوگ و داوینچی کشید�

لحظه‌هايي هستند ، که هستیم .چه تنها چه در جمع اما ، با خودمان نیستیم.انگار روحمان میرود همانجا که میخواهدبی صدا ، بی هیاهوهمان لحظه‌هايي که شنیدیم و نفهمیدیمخواندیم و نفهمیدیمدیدیم و نفهمیدیمهوا روشن شد ، تاريک شدچای سرد شد .يک لحظه سکوت ، برای لحظه‌هايي که با خودمان نیستیم.
- پابلو نرودا

هر انسانی به حکم انسان بودن، فارغ از شغل و پیشه اگر بخواهد زندگی آرمانی داشته باشد،باید در سه حوزه چیزهايي بداند:
يکم، ادبیات جهانی: شعر، رمان، نمایشنامه و سناریو فیلم و. .من فقط در ادبیات جهانی يک انسان‌شناسی عمیق را می‌یابم، بیشترین تاکید من بر رمان و شعر است.
دوم ،فلسفه: بخش‌هايي از فلسفه را همه باید بدانند، ولو به شکل آماتوری؛ اما آماتور قوی، وگرنه کمیت زندگیشان دیر یا زود لنگ خواهد شد. این به معنای متخصص فلسفه شدن نیست.بخش‌هايي از مع�

به رفتم قبرستان
جوان هايي زیر خاک بودند
جوان هايي روی خاک
پیرهايي زیر خاک 
پیرهايي عصا به دست و قد خمیده
طفلی بی پدر شده بود
پدری بی پسر شده
مادری داغدار بود
مادری شادمان و جوان و تازه نفس
دست هايي که پیر شده بود و داشت غبار از مزار جوانی  پاک می کرد
و قبر خالی ای که داخلش اشغال ریخته بودند بچه ها
قبر خالی آماده.

خداوندگار راهنما زدن و برگشتن از جاده‌ای هستم که يک آن وسط گاز دادن می‌فهمم اشتباهی رانده‌ام! من از جاده‌هايي که به شب منتهی می‌شوند، از جاده‌هايي که چراغی در آن نیست، جاده‌هايي که بین راه می‌فهمم آخرش بن‌بست و دره و دخمه است، می‌ترسم تی‌تی. انگشتم مدام روی دکمه راهنماست. آماده‌ی برگشتنم. از هرچه بترسم از برگشت نمی‌ترسم. ولی از همین نترس بودن، می‌ترسم.

حرف‌ها دارم با توکه نه از واژه‌اند و نه از آوانه گفتنی‌اند و نه شنیدنی
حرف‌هايي که می‌وزندمی‌بارندمه می‌گیرندو چون زورقیبه سوی هیچ غوطه‌ورند
حرف‌هايي که هیچ‌کس از آن‌هازنده برنگشته است
پس میعادگاه ماقایقی که در آبشارسقوط کرده است▪️
(م.تدینی)

صدای آهنگ ماشینی که راننده‌اش از توی آینه ما را نگاه می‌کرد و قول می‌داد که اگر نرسیدم خودش برسانندم تهران، صدای ضبطش که تو را خطاب می‌کرد: عزیز راه دورم و چیزهايي در ادامه‌اش که زیاد به ما ربطی نداشت، چشم‌هات وقتی خوابی، وقتی بیداری و می‌توانم ببینمشان، وقتی برق می‌رود و با چراغ قوه می‌بینمشان، وقتی خوابی و غر می‌زنم، وقتی بیداری و بازی می‌کنیم، وقتی اولویت نوع ماست‌ها را من انتخاب می‌کنم، وقتی می‌خندی، وقت‌هايي که قلقلکم می‌ده�

به نظرم آدم هايي که با چیز های کوچيکی شاد می‌شن، آدم های خیلی خوش اقبالی هستن. آدم هايي که انگار چند سر و گردنی از بقیه بالا ترن. مثلا اونایی که بلدن با بازی با انگشت‌های یه نوزاد سر شوق بیان. با خوردن آبنبات ِ دسته دار ِ رنگارنگ ذوق کنن و با راه رفتن روی جوب آب، کودک درونشون رو زنده کنن. اون‌هايي که با گرفتن سلفی های بی نمکِ دوستانه از ته دل بخندن و با چند تا جوک بی مزه، خنده هاشون کش بیاد. اما در عوض آدم های بد اقبالی وجود دارن که حتی چیزهای بزر

مهرت به دل من می‌مونه. هرچند بی‌حاصل.
مثل لباس‌هايي که نمی‌پوشم ولی دور نمیندازم؛ مثل آهنگ‌هايي که رد می‌کنم ولی پاک نمی‌کنم؛ مثل عکس‌هايي که دیگه نگاه نمی‌کنم؛ مثل گلدون‌های چینی تزئینی یادگار دوست از دست رفته‌م که از جعبه بیرون نمیان. مهرت به دل من می‌مونه چون من آدم دست کشیدن و رها کردن نبوده‌ام هیچوقت. 
من از تو دست نمی‌کشم چون مادر موسی نیستم؛ چون به من وحی نشده لاتخافی و لاتحزنی انّا رادّوه اليک». دل من صندوقیه که روی موج

سلام، دوستان قالب هايي که تا این تاریخ خدمت همه شما عرضه شد قالب هايي بود که ترجمه شده بود، از این تاریخ به بعد با قالب هايي که خدمتتون هستیم که کل کدنویسی اون توسط این وبسایت انجام میشه و طرح هیچ شخص دیگری نیست.قالب های آینده فروشی و با پراخت الکترونيکی خواهد بود و با پشتیبانی کامل هست.
قالب وبسایت به زودی تغییر خواهد کرد(صرفا جهت سهولت دسترسی شما به قالب ها). منتظر خبر های خوب از طرف ما باشید:) !
ممنون که این پست رو خوندید:)

 پوستِ شیرِ ابی را گوش می‌دادیم. برای تمامِ شب‌هايي که بیدار بودیم و فکر می‌کردیم و فکر می‌کردیم. به تک‌تکِ آدم‌های آمده و نیامده‌ی زندگی‌هامان. به آدم‌هايي که مدعیِ دوست‌ داشتنمان بودند، به آدم‌هايي که دوستمان داشتند و نمی‌دانستیم، به آدم‌هايي که در گذرِ روزها گم شدند، به آدم‌هايي که پاییز رفتند و برگشتنشان را کسی ندید، به چشمانِ درشتی که برای همیشه بسته شد، بدونِ اینکه برای آخرین بار قطره‌های زلالِ اشک‌های همیشگی‌اش را از نگا

سوال هايي که همه خانم های باردار می پرسند
دوران بارداری چه برای خانم هايي که بارداری اول را تجربه می کنند و چه خانم هايي که چندمین دفعه بارداری آنهاست پر از سوال است. در ادامه 59 سوال و جواب که خانم های باردار می پرسند را می خوانید
ادامه مطلب اینجا را کليک کنید

به‌اندازۀ همۀ کتاب‌هايي که نخوانده‌امبه‌اندازۀ همۀ کتاب‌هايي که نخوانده‌ام دنیا را کوچک‌تر از ابعاد واقعی‌اش دیده‌ام و به همان نسبت کمتر از آن لذت برده‌ام.
به‌اندازۀ همۀ کتاب‌هايي که نخوانده‌ام قصه کم شنیده‌ام، داستان کم داشته‌ام و قصه‌ها و داستان‌های زندگی‌ام را کوته‌بینانه تماشا کرده‌ام.
به‌اندازۀ همۀ کتاب‌هايي که نخوانده‌ام گریه نکرده‌ام، نخندیده‌ام، عاشق نشده‌ام و انسانیت را خوب تماشا نکرده‌ام.
به‌اندازۀ همۀ کتا

آدم ها ذرّه ذرّه محو میشوند .آرام .بی صدا .و تدریجی  !همان آدم هايي کههر از گاهی پیغام کوچکی برایت میفرستند بی هیچ انتظار جوابی ،فقط برایِ آنکه بگویند هنوز هستند.برای آنکه بگویند هنوز هستی و هنوز برای آنها مهم ترینی .همان آدم هايي کهروزِ تولد تو یادشان نمیرود.همان هايي که فراموش ميکنند که تو هر روز خدا آنها را فراموش کرده ای.همان هايي که برایت بهترین آرزوها را دارند و میدانند در آرزوهای بزرگِ تو کوچکترین جایی ندارند .
همان آدم هايي که همی