مادر بزرگم روزای آخر عمرش خونه ما بود
اوموقع من 10-12 سالم بود
یه روز نشتسم کنارش بهم گفت
سرم را سرسری متراش ای استاد سلمانی
که ما اندر دیار خود سری داریم و سامانی
این شعر میتونه کاملش باشه
سرم را سرسری متراش ، ای استاد سلمانی
که ما اندر دیار خود،سری داریم و سامانی
ز وقتت اندکی بگذر ، به روی موی ما سر کن
سر ما را مظفر کن، برادر گر مسلمانی
بزن طرحی نکو لیکن، مزن نقش شیاطین را
که در این سر که میبینی، نباشد فکر شیطانی
دوصد سِّر است در این سر، تو این
کاش باشم ناله ای، تا گل بدن گوشم کند.
کاش باشم پیرهن، از شوق آغوشم کند.
کاش گردم شمع و سوزم در سر بالین او،
بهر خواب ناز خود ناچار خاموشم کند.
کاش باشم حلق های در بند زلفان نگار،
هر زمان از زدف مشکینی سیه پوشم کند.
کاش باشم جوی آبی در زمین خاطرش،
بهر رفع تشنگی شادم، اگر نوشم کند.
کاش باشم ساقی بزم وصال آن نگار،
تا ز جام وصل خود یک عمر مدهوشم کند.
کاش باشم شعر تر، جوید مرا از دفتری
، هر گه از یاد و هشش یک دم فراموشم کند.
شبی پر از تلاطم سکوتو من در اغوش تاریکی
چراغ خیابان چشمک زن
من رو بروی طناب رخت حیات
ستیز سایه ها چه می گوید
نبرد نور و تاریکی چه غوقا دارد
نفس برگ های درخت سماق
چی بویدنی است
گذر پیکانی خسته حس شدنی
و من تنها و بی قید در زندان تاریکی
نشسته بر کنجی روی دامن سیاهی
عجب حکایت دارد
عجب محبت دارد
عجب غربتی شدمم امشب
سر فراز وسر به پایین همه یک معنا شدن
دار تنگ نفس بی معنا شدست
سرمای پاییز چه دل انگیز شدست
دستی بر زلفان شب
پایی بر عنبر ترشی سماق
شکست
سایه_قدیمی
از آن عشق قدیمی
مانده همراه من سایه ایی،
قدیمک سایه ایی
چه زیبا
چه آرام سایه ایی،
چه بس وفادار
چه بس آشنا
سایه ای قدیمی تر از هر عشق قدیمی.
من در تاریکی های خویش
می نوازم زلفان عشق قدیمی خویش را
همان سایه
همان که در تاریکی های خویش
می پذیرد مرا در آغوشش
چه مهربانانه
چه ساده و صمیمی.
چگونه ترکش کنم سایه ام را؟
همه رفته اند از کنارم
گذاشته اند مرا بر دارم
اما
همیشه آن سایه است که می آید به سراغم.
همان سایه
همان که در تاریکی های خوی
سایه_قدیمی
از آن عشق قدیمی
مانده همراه من سایه ای،
قدیمک سایه ایی
چه زیبا
چه آرام سایه ایی،
چه بس وفادار
چه بس آشنا
سایه ای قدیمی تر از هر عشق قدیمی.
من در تاریکی های خویش
می نوازم زلفان عشق قدیمی خویش را
همان سایه
همان که در تاریکی های خویش
می پذیرد مرا در آغوشش
چه مهربانانه
چه ساده و صمیمی.
چگونه ترکش کنم سایه ام را؟
همه رفته اند از کنارم
گذاشته اند مرا بر دارم
اما
همیشه آن سایه است که می آید به سراغم.
همان سایه
همان که در تاریکی های خویش
این روزهایی که پر شده از نگاه بی سر و ته به آدم هایی که فقط چشماشون از پشت ماسک ها قابل رویت هست قبلا این وضعیت را در شهرهای هوا آلوده به کثرت می توانستیم داخل تلویزیون دیده هستیم. ابر شهرمان به سکوت فرا رفته صبح ها دیگر از شور و هیجان مدارس خبری نیست تعداد کسانی که هر روز می دیدم روز به روز کاهش می یابد ولی من همچنان هستم و ندرت افرادی که همه جا هستند در همه جنس مرد و زن که دیگه دیدنشون تعجب برانگیز نیست باید خو گرفت به بودنشون یعنی چاره ای نیس
یه روزایی بود ، به بهانه هم قدم شدن با کسی که فک می کردم دنیام هست ، موقع برگشتن از سر کار تو سرویس ، موقعی که می دیدم اون هم تو ایستگاه مترو (ایستگاه پیاده شدن من) پیاده میشد من هم بدون اینکه بهانه ای و یا دلیلی برای کارم داشته باشم می رفتم و سوار مترو میشدم در صورتیکه مسیر برگشت خونه من اصلاً نیاز به مترو نداشت. سوار میشدم و می رفتم مرکز شهر و شروع می کردم به پیاده روی کردن تو شلوغ ترین زمان هایی که شهر پر دود من داشتن تحمل می کردن.
این زمان کوتا
یه روزایی بود ، به بهانه هم قدم شدن با کسی که فک می کردم دنیام هست ، موقع برگشتن از سر کار تو سرویس ، موقعی که می دیدم اون هم تو ایستگاه مترو (ایستگاه پیاده شدن من) پیاده میشد من هم بدون اینکه بهانه ای و یا دلیلی برای کارم داشته باشم می رفتم و سوار مترو میشدم در صورتیکه مسیر برگشت خونه من اصلاً نیاز به مترو نداشت. سوار میشدم و می رفتم مرکز شهر و شروع می کردم به پیاده روی کردن تو شلوغ ترین زمان هایی که شهر پر دود من داشتن تحمل می کردن.
این زمان کوتا
شعر در مورد بلبل
در این مطلب از سایت جسارت سعی کرده ایم حدود 100 شعر از اشعار زیبا را در مورد بلبل برای شما تهیه نماییم.برای دیدن این اشعار به ادامه مطلب مراجعه نمایید
بغیر از گل که خندد در چمن بر گریه ی بلبل نپندارم که در گیتی لب خندان شود پیدا
شعر بلبل
دلت به وصل گل ای بلبل صبا خوش باد
که در چمن همه گلبانگ عاشقانه تست
شعر در مورد بلبل
چشم عاشق نتوان دوخت که معشوق نبیند نای بلبل نتوان بست که بر گل نسراید
شعر
درباره این سایت