جویا جهانبخش مینویسد:
یکی از تحولات
چشمگیر عزاداری سنتی شیعی در دو دهۀ اخیر، روند فَزایندۀ مدّاحمحوری است. در این
سالها شمار کسانی که در اصطلاح ”مدّاح خوانده
میشوند و انشاد ]= خواندن[ نوحهها و
برخواندن سوکسرودها و احیاناً رهبری سینهزنی و دیگر اجزای مراسم سوکواری را بر عهده
دارند فزونی یافته است. ”اقتصاد مدّاحی هم بسیار ترقّی کرده و مدّاحی به یک پیشۀ
نانوآبدار بدل گردیده است. نفوذ اجتماعی و ی مدّاحان بالا گرفته است
جویا جهانبخش مینویسد:
”کربلائی / کربلایی ــ چنانکه همه میدانیم ــ یعنی: منسوب به کربلا. نمونه را، ”أهل کربلا، باشندۀ کربلا را ”کربلایی میگویند. ساخته و پرداختهٔ کربلا یا رهاورد کربلا را نیز ”کربلایی میگویند. (مثلاً: ”این مهر و جانماز کربلایی است.)
همچنین کسی را که به زیارت کربلای معلّیٰ رفته باشد ”کربلایی میگویند؛ چنانکه کسی را که به زیارت مشهد رضوی مشرف شده باشد ”مشهدی میگویند. دو لقب ”مشهدی و ”کربلایی در زم
درباره این سایت