از ترس حتی نمیتونستم حرف بزنم فقط ریز ناله میکردم تمام تنم منقبض شده بود اما دیگرطاقت نیاوردم بین بازوهای آرکان افتادم

دانلود آهنگ جدید آرکان به نام مرحمم باش
Текст песни marhamam bash Arkan
مرحمم باش زندگی که نارفیقه مرحمم باشБудь милости ко мне, жизнь, будь милости ко мне
زخم من خیلی عمیقه مرحمم باشМоя рана очень глубокая, помилуй меня
عادت نمیشه جای خالیت پیش این قلب شکستم

ادامه مطلب

آرکان مرحمم باش
دانلود آهنگ آرکان مرحمم باش
همین حالا دانلود کنید آهنگ زیبای آرکان بنام مرحمم باش با لینک مستقیم ♪
Download New Song By : Arkan - Marhamam Bash With Text And Direct Links
مرحمم باش زندگی که نارفیقه مرحمم باش زخم من خیلی عمیقه مرحمم باش
ادامه مطلب

دانلود آهنگ جدید آرکان هر شب
Download New Music Arkan Har Shab
آهنگ جدید آرکان بنام هر شب
دوباره چشم گریون دوباره باد و بارون همش توو فکر اینم چه حالی داره با اون
دوباره بی قراری شب و چشم انتظاری چقدر میسوزه قلبم از این زخمهای کاری
 
 
 
 
 
دانلود آهنگ با کیفیت 320
 
متن آهنگ هر شب
 
آهنگ های آرکان

نصفه شب بود.خواب و بیدار میفهمیدم اوضاع عادی نیست.
تو خواب و بیداری لباسمو کم کردم و پتو رو زدم کنار.درد داشتم.نفس کشیدن برام سخت بود.حتي توانایی بلند شدن از جام رو تو خودم نمیدیدم.ولى همه ى نیرومو جمع کردم و بلند شدم.رفتم تو سرویس و دست و صورتمو اب زدم.برگشتم توی تختم اما اینبار درد شدید شده بود.یه دردِ اشنا.تابستون همین درد لعنتی به سراغم اومده بود.عضلات شکمم به شدت منقبض میشد و من نميتونستم نفس بکشمبشینم. بلند شم یا حتي کسی رو صدا بزنم

همه پیمانه شکستند،دلم ناله کند
درِمیخانه ببستند،دلم ناله کند
زخجالت نرسدباده به مستان،سرِشب
همچودیوانه بخندند،دلم ناله کند
نشتابندبه پروازکه مرغان هوا
همچومن لانه پسندند،دلم ناله کند
ماهیان ازدلِ دریا به سواحل زغمت
همه ازحال برفتند،دلم ناله کند
مه وخورشیدوفلک،غم بسرایندبه هم
رختِ چون سایه بپوشند،دلم ناله کند
شمع وپروانه به هم چشم بدوزندزشوق
به جدائی،چوتوسوزند،دلم ناله کند
گل وگارببازند،چنان غنچه ی خود
همه ازریشه بپوسند،دلم نال�

امشب از محدثه چیزی پرسیدم و او جوابم را داد. اگر از خود جواب که خوشحالم کرد بگذریم، از نحوه جواب محدثه بیشتر به وجه آمدم. شبیه مادری بود که می دانست ناله های کودک اش چه علتی دارد.این روزها با خودم درگیرم. که به محدثه کی زنگ بزنم؟ بزرگترین تردید زنگ زدنم این هست که با زدنم ناراحت شود و دوم، جذاب نباشم. در واقع تماس یعنی صدا، و صدا تنها ضعف من در زندگیم هست که نمی توانم درستش کنم.
​​​​​​

بسم الله
 
من دعا کردن را شاید خوب بلد نباشم ولی هر چه حاجت گرفته‌ام از ناله و زاریِ هنگام دعا کردنم است. ناله‌هایم عمیق است. تهِ جانم را می‌خراشد و می‌آید بالا. بالا و بالاتر. به حلقم. به چشم‌هایم. شُرشُر. حالا هم حاجتی دارم ولی ناله‌ام ساکت شده است. جریان ندارد. راکد شده. مثل یک ه‌ی خون. دوباره می‌خواهم زار بزنم. آیا در محیط خوابگاه می‌شود؟ آیا کنار آدم‌ها می‌شود؟ خلوتِ اسرارآمیزی می‌خواهم. من و شب و آسمان و ستاره‌ها.
 
قلبش.
قلبم.

حس میکنم بااین حجم از چس ناله یک درصد نمیتونم فردا سر ازمون حتي بشینم ولی خب باید گفت توضیح چس ناله و حال بدم اینقد غیرقابل درک هست که باید فردا ساعت هشت بلند شم و مثل یه دختر خوب سر ازمون چرت بزنم تاساعت دوازده با ده تا سوال جواب داده بلند شم برم خونه و به خودم اصرار بورزم که به هیچ وجه حق ندارم ترازمو نگاه کنم چون حوصله یه جمعه مزخرف دیگه رو ندارم .

از وقتی چشم باز کردم اینجوری بودم. وقتی اتفاقی روبروم بود که دلخواهم نبود سعی ميکردم نادیده ش بگیرم. هی خودمو بزنم به بیخیالی. خیلی خودآگاه سعی کنم چیزای ناپسند رو نادیده بگیرم و چیزای خوب رو بزرگ کنم و هی به خودم بگم آفرین اسمش خوشبينیه و خودمو گول بزنم ولی ندونم که از یه جایی به بعد اسمش حماقته. ولی امان از وقتی که نشونه ها زیاد شن و دیگه نتونم انکار کنم. نتونم نادیده بگیرم. نتونم به روم نیارم و باورم شه که من تمام مدت خودمو به اون راه زده بود

ناله
ز داغ عشق تو خون شد دل چو لاله ی من
فغان که در دل تو ره نیافت ناله ی من
مرا چو ابر بهاری به گریه آر و بخند
که آبروی تو ای گل بود ز ژاله ی من
شراب خون دلم می خوری و نوشت باد
دگر به سنگ چرا می زنی پیاله ی من
چو بشنوی غزل سایه چنگ و نی بشکن
که نیست ساز تو را زهره سوز ناله ی من

بعد آسمان ملک سلیمانم آشناست    آسوده‌ام که خلعت یارانم آشناستبه حال عاشقانم کسی داند              میخانه کجاست که جانانم آشناستاز ناله‌ها ناله ستانم نمانده‌ای            دیوانه‌ام که ناله مستانم آشناستناتوانیهای من در کوی دوست            بیشتر از داغ هجرانم آشناستاین صد هزار ساعت عشق               در آتش و پیمانم آشناست

گویند پدر و پسر را نزد حاکم بردند که چوب بزنند اول پدر را بر زمین انداخته و صد چوب زدند آه نکرد و دم نزد. 
بعد از آن پسرش را انداخته و چون یک چوب زدند پدرش آغاز ناله و فریاد کرد حاکم گفت : تو صد چوب خوردی و دم نزدی به یک چوب که پسرت خورد این ناله و فریاد چیست؟» 
گفت: آن چوبها که بر تن می‌ آمد تحمل ميکردم اکنون که بر جگرم می‌آید تحمل ندارم»

 
شاکی ام بغض دارم قلبم انقد سنگینه که انگار زیر یه کوه گیر افتادم درمونده م خسته م انقد زیاد که آرزوم بود کاش راه به جایی داشتم و خودمو گم و گور ميکردم
از اون وقتاس که دلم میخواد انقدررر داد بزنم که صدام به گوش خود خدا هم برسه که ازش بپرسم چرا منو آوردی توو این دنیا که هیچی زندگیم دست خودم نیست و انقد بدبختم و دارم له میشم توو این زندگی سگی که امشب از ته قلبم آرزوی مرگمو کردم 
 
 
 

 ناله ی گربه ها روشنیدین چطوریه ؟ اینطوریه که اولش یه صدا در میارن بعد که نگاهشون میکنی هیچ گونه بازخوردی ندارن بعد بیشتر توجه میکنی دیگه شروع میکنن هی ناله ناله بعد یه جیغم میزنن از یک نواختی در بیان بعد باز ناله ناله در اخرم که میبينن هیچ بخاری ازت بلند نمیشه جوری به زمینو زمان میزنن خودشو وحشی بازی در میارن که میگی باششششه خیل خب اصلا هرچی تو بگی ://  پشت رلم تو بشین :// فقط غنچه مبارکتو ببند ://
بعضی آدم هام همینطوری ان تا میتونید ازشون دوری

سرماخوردگی با سرم و امپول و قرص جوشان خوب نمیشه.
باید غر بزنم و یکی باشه براش ناله کنم نازمو بخره لوس کنم خودمو تا مرضم رفع بشه.
صد البته که این وظیفه خطیر در غیاب مامان بابا به دوش مریم هست و چه کنم که گلی خانم سفر هستن. نبودنش به شدت احساس میشه چون داروی سرماخوردگی قرص و آمپول نیست.
 

تلفن را برداشتم که به مامان زنگ بزنم و بخواهم که برایم دعا کند، گفتم شاید خواب باشد و پشیمان شدم. بعد یادم افتاد که مدت‌هاست دیگر دعاهای مامان مشکلاتم را حل نمی‌کند. بعد به این فکر افتادم که نکند برایم دعا نمی‌کند؟ بعد به این فکر افتادم که نکند او هم دیگر دوستم ندارد؟ بعد بغض کردم. بعد خیره شدم به آسمان ابری صبح جمعه که سفیدی‌اش چشم‌هام را اذیت می‌کرد ولی چشم‌هام را نبستم. بعد یادم افتاد که چه‌قدر تنهام. تنهاتر از این بچه‌ گربه‌ی پشت بام

فقط بگردید تو دنیا و فکر کنید ازین دست سوالا به ذهنتون برسه بپرسید 
:| اینجور مواقع حس سیامک انصاری بهم دست میده،دوست دارم زل بزنم تو لنز دوربين و تمام غم و بدبختیمو بريزم تو عمق نگاهم بلکم مخاطب بفهمه دردمو.
حس بایکوت شدن بهم دست داده.نزدیک‌ترین کسایی که میتونستم باهاشون حرف بزنم یا باهام صجبت نمیکنن،یا قهرن،یا سرشون شلوغه.حق هم دارن.
نمیدونم کی میرسه که حالم خوب بشه و بتونم یه متن قشنگ و دلی بنویسم.
شاید باید به اینکار به دید یک وظیفه نگاه

اونقدر آدمها قبل من و تو غصه خوردن، لب پنجره سیگار کشیدن، عاشق شدن، فارغ شدن، فحش دادناونقدر آدمها قبل من و تو بردن، باختن، گذاشتن رفتن، گم و گور شدن
اونقدر آدمها قبل من و تو به گذشتشون فکر کردن، حسرت خوردن، بغض کردنحالا کجان؟
رها کن رفیق رها کن بره
گله ها را بگذار !ناله ها را بس کن !
روزگار گوش ندارد که تو هی شِکوه کنی !
زندگی چشم ندارد که ببيند اخم دلتنگِ تو را !
فرصتی نیست که صرف گله و ناله شود !
تا بجنبیم تمام است تمام !
روزها  رو  دیدی که

هیچوقت تو زندگیم ب اندازه ی الان کم نياوردم هیچوقت . حتي لحظه ای ک داشتن رو جسمش خاک میریختن حتي وقتی ک رفتم تا تو سرد خونه با چشمای بسته ببينمش حتي زانوم خم شد تعادلمو از دست دادم افتادم ولی ب اندازه ی الان کم نياوردم و این یه واقعیته  
اره این یه واقعیته ک منه احمق دارم ب خودکشی فکر میکنم
همیشه گفتم و میگم ک خودکشی کار ادمای بازنده اس . کسایی ک عرضه ندارن خودشونو جم و جور کنن آره یه واقعیته ک الان دارم ب خودکشی فکر میکنم و در عین حا�

بابام برام یه فیلم 7 دقیقه ای از حیاط خونه مون فرستاده .هفت دقیقه ایستاده و از رعد و برق و تگرگ و بارون فیلم گرفته
قبل از دانلود شدن فیلم با خودم گفتم بیا هفت دقیقه بریم خونه ببينیم چخبره!
حین دیدنش یاد سوال میم افتادم که تو دلت واسه خونتون تنگ نمیشه؟
و جواب بی رحمانه ی منفی خودم
گفتم دلم واسه خانواده ام تنگ میشه اما واسه خونه نه.
و الان با دیدن این فیلم به یاد تمام 19 سالی که توی اون فضا زندگی کردم افتادم
روزهای بچگی و بازی هام با داداشم
مهد رفتن

دلم بسیااااارررر بسیااااااررررر مشهد و امام رضا میخاد:( واقعامحتاج زیارتم :( (ایموجی اشک و آه و ناله و شیون و غصه )دلم میخاد برم مشهد تو یکی ار حجره های روبه روی صحن بشیم فقط زل بزنم به گنبد،فکر نکنم،حرف نزنم،فقط با تمام وجود احساس امنیت کنم.من واقعا دلم صدای نقاره خونه میخاد ، بعد نماز صبح،وقتی تازه داره آفتاب میزنه ،یه هوای خنک،صحن خلوت یادمه یه بار با فضا سازی بالا که توضیح دادم یه اقاهه هم داشت بلند برا خودش آواز دستگاه دار:) میخوند سنتی

دیشب بعد از افطار همسرم رفت یکم خرید کنه،تو آشپزخونه بودم که یک دفعه همه جا تاریک شد.
از ترس زبونم بند اومد و حتي نتونستم جیغ بزنم، فقط خودمو سریع رسوندم پذیرایی و چراغ قوه ی گوشیم رو روشن کردم و تند تند به همسرم زنگ زدم و گفتم: برقا رفته،فقط بیا. و گوشیو قطع کردم.
تمام اون ده دقیقه ای که تنها بودم وحشت زده زل زدم به دیوار روبروم و لرزیدم.
همسرم که اومد دیگه چیزی نفهمیدم، بغضم ترکید و گریه کردم. سرم گیج رفت، دیدم دنیا داره دور سرم می گرده و از حال

چسب زدن بينی بعد از عمل به خصوص می تواند برای افرادی که ضخامت پوستشان زیاد یا متوسط است، مفید باشد. بیمارانی که پوست اینچنینی دارند، کمی بیش از حد معمول طول می کشد تا پوست بينی شان بعد از جراحی منقبض و جمع شود. بعلاوه، پوست آنها بیشتر از بقیه مستعد تشکیل بافت زخم بين ساختار غضروفی / استخوانی و پوست است. اگر قبل از جمع شدن کامل پوست، بافت زخم در زیر پوست تشکیل شود، از منقبض و کوچک شدن آن جلوگیری خواهد کرد.
تاثیر پوست بينی در جراحی
ادامه مطلب

اینکه هیچ کسی نیست براش حرف بزنم و همه چیز برای خودمه داره خفم میکنه ، دلم میخواد ساعت ها زار بزنم و داد بزنم
هیشکی نمیدونه من چقدر خستم و داغون
هیشکی درکم نمیکنه
انگار میگم و میخندم همچی خوبه ، به نصفّ آدمای اطرافم ازین بیخیال بودنشون حسودیم میشه ، قبلا از مرگ میترسیدم و ازش فرار ميکردم
ولی میخوام بگم، تنبیه خدا بدتر از این دنیاست؟
چقدر مگه قراره تو جهنم عذاب بده. ها؟!
من میترسم ازروزایی که در انتظارمه.
کاش بی درد بمیرم. بی درد. 
غصه هارو

اینکه هیچ کسی نیست براش حرف بزنم و همه چیز برای خودمه داره خفم میکنه ، دلم میخواد ساعت ها زار بزنم و داد بزنم
هیشکی نمیدونه من چقدر خستم و داغون
هیشکی درکم نمیکنه
انگار میگم و میخندم همچی خوبه ، به نصفّ آدمای اطرافم ازین بیخیال بودنشون حسودیم میشه ، قبلا از مرگ میترسیدم و ازش فرار ميکردم
ولی میخوام بگم، تنبیه خدا بدتر از این دنیاست؟
چقدر مگه قراره تو جهنم عذاب بده. ها؟!
من میترسم ازروزایی که در انتظارمه.
کاش بی درد بمیرم. بی درد. 
غصه هارو

دلیل سکوتم یک چیز هست حالم روبراه نبود زیاد. بیشتر زبان خوندم. و بعد کرخت افتادم رو تخت و بی حسی. بی حسی هم جسمی و هم فکر میکنم از نظر روحی یا روانی. حس تهی بودن انگار نبودم. کاش توضیحش اسون بود. تمام تنم انگار نمیتونست حس کنه احساس ميکردم چیزیو از دست دادم. یه موزیک هم مدام توی گوشم کشداااار تکرار میکرد با این که یک بار بهش گوش داده بودم و این ادامه داشت. مثل مرده ها افتاده بودمو نميتونستم حرکت کنم. مامان فکر کرد خوابم حتي نميتونستم جوابشو بدم. �

یاد اون خاطره ام افتادم تو بچگی که توی یه کتاب مصور از مدرسه، یه خونه چوبی بود و من خیلی ازش خوشم اومد. یه چیز مثل ایوون بزرگ داشت و من پیش خودم تصور ميکردم که اینجا زندگی میکنم با خانواده ام و دوستام هم با خونواده هاشون اینجا هستن. واقعا خیلی خیلی خوشم اومده بود از این فکر ! یهو در حین خوندن کتاب سالار مگس ها که میگن این جنگل مال ماست، یاد این خاطره افتادم. :)

از صبح مثل جنازه روی تخت افتادم. هر بار که می‌خواهم بلند شوم و بی‌خیال بی‌حالی و تهوع، درد کمر و سرگیجه پیدا می‌شود و دوباره هلم می‌دهد سمت تخت.به کتاب پناه می‌بردم اما بی‌حوصله‌تر از آنم که کلمات را دنبال کنم. 
بی‌حوصله‌ام، دلم می‌خواهد گریه کنم، دلم می‌خواهد داد بزنم، غر بزنم،  دلم نمی‌خواهد تنها باشم.
می‌دانم چند روزی این مهمان ناخوانده همراهم هست و باید بلند شوم و به کارهایم برسم، باید خودم را آرام کنم.
سونات مهتاب می‌گذارم و دم

گله ها را بگذار!
ناله ها را بَس کن!
روزگار گوش ندارد که تو هی شِکوه کنی!
زندگی چشم نداردکه ببيند
اخم دلتنگ تو را.
فرصتی نیست که صرف گله و ناله شود!
تا بجنبیم تمام است تمام.!
مهر دیدی که به برهم زدن چشم گذشت؟!
یا همین سال جدید ؟
بازکم مانده به عید.
این شتاب عُمر است.
من و تو باورمان نیست که نیست!
| فخرالدین سوادکوهی |

منم اگه یه دختر احمق و کمبود پدر دار گیر میاوردم بعد هر روز مخشو میزدم و میخواستم بکنمش و تازه خودمو هم چس ميکردم و بهش میگفتم برو چون نمره هات خوب نیس، بعد دختره میرف فکر میکرد میدید تو چه حماقتی زندگی کرده و کلا بیخیال و متنفر میشد ؛ میرفتم چس ناله ميکردم و مینوشتم، یادت یادگاریست!!

هنوز نوشتنم نمیادنمیدونم قراره چی بنویسم اما گاهی صفحه وبلاگ رو باز میکنم که به رفقا سر بزنم و میبينم که چقدر دور افتادم از فضای نوشتن.
راستش توی این اوضاع شیر تو شیر مملکتمون و تنهایی های روز و شب من با دخترک، اومدن یه مهمون که چنتا وجه اشتراک باهاش داشته باشی از نعمتای بزرگیه که نمیشه وسعتش رو ذکر کرد.
بعد مدتها دیوان حافظ و اشعار فاضل رو تورقی کردیم با حضرت دوست. و چه بغضی در گلو خفه میشد از یادآوری دوران شیرین نوجوانی ام.
 دورانی که د

دوش چه خورده‌ای دلا راست بگو نهان مکنچون خمشان بی‌گنه روی بر آسمان مکن
باده خاص خورده‌ای نقل خلاص خورده‌ایبوی شراب می زند خربزه در دهان مکن
روز الست جان تو خورد میی ز خوان توخواجه لامکان تویی بندگی مکان مکن
دوش شراب ریختی وز بر ما گریختیبار دگر گرفتمت بار دگر چنان مکن
ای دل پاره پاره‌ام دیدن او است چاره‌اماو است پناه و پشت من تکیه بر این جهان مکن
ای همه خلق نای تو پر شده از نوای توگر نه سماع باره‌ای دست به نای جان مکن
نفخ نفخت کرده‌ای در ه

دیروز داشتم آلبوم عکس هامو عوض ميکردم و به این فکر ميکردم قشنگی عکسی که گرفته میشه به اینه که چاپ بشه و توی آلبوم عکس‌ها جا بگیره نه اینکه توی گوشی و لپتاپ بمونه و فقط برای پروفایل استفاده بشه! دلم میخواد عکس هام رو چاپ کنم و بذارم توی آلبوم و گاهی این گذر عمر رو ورق بزنم و لبخند بزنم شایدم از دلتنگی آه بکشم. 
خیلی وقته از خودم عکس نگرفتم و نگرانم نکنه از این دهه ی زندگیم توی آلبومم عکسی نداشته باشم. 

امشب در تلویزیون شبکه ای مستندِ "رویای ایرانی" را نشان میداد. طی نامه ی آیت الله ای به جوانان اروپایی و امریکایی، یک فعال رسانه راهی ایران میشود تا رویای ایرانی‌اش‌ را به واقعیت برساند و آن دیدن رهبر‌ ما بود.
فقط میخوام از یک سکانس آن مستند حرف بزنم. آن جوان پس از نامه نوشتن به نهاد رهبری در دیداری عمومی حضود پیدا کرد. سالگرد وفات امام خینی بود. 
او گفت" اولین باری که در طول سفرم گریه کردم، اینجا بود. وقتی به اون مرد نگا ميکردم انگار نه ب�

امروز کلی برای حشمت فردوس گریه کردم. وقتی رفت سر قبر عاطی و گفت حتي پول ندارم کنار تو دفنم کنن . یا موقعی که گفت اون روز داشتم به زنم فکر ميکردم، به اینکه بدبختی من بعد از فوت اون شروع میشه.
و حالا فهمیدم چرا انقدر با حشمت فردوس همذات پنداری کردم و باهاش اشک ریختم. یاد پدربزرگم افتادم که چطور بعد از مرگ مادربزرگم داغون شد. یاد پدربزرگم افتادم که میگفت کاش زمین گیر میشدم، ولی اون زنده بود . خیلی دردناکه از دست دادن رفیق ۵۰-۶۰ سالت که هر روز و هر

توی خونه برای خودم چالش شنا (پوش آپ) راه انداختم.
وقتایی که باشگاه میرفتم ست های متفاوتی میزدیم مثلا یه بار هشت تا میزدیم میرفتیم یه حرکت دیگه بعد برمیگشتیم هفت تا شنا بعد شیش تا و همینطور تا به یکی می‌رسیدیم ولی خب دیگه جونمون در میومد-_- ینی اون آخری رو دیگه خدا میکشوندمون بالا.
بعد حالا که نمیرم کلا ضعیف شدم طوری که به زور شاید یه دونه میتونستم بزنم.
 به همین دلیل به فکر افتادم که یه فکری به حال خودم کنم و امرووووز تونستم پونزده تا پشت سرهم �

این زندگی خودته
درسته زندگی سختی داری و تحملش سخته
ولی این بهرحال زندگی خودته
میتونی پاشی و تغییرش بدی
میتونی بشینی صب تا شب ناله کنی و غصه بخوری
دوروبرتم ک ببينی از این نوع دومیا زیادن که همش در حال ناله ان
انتخاب با خودته
پاشو تغییرش بده تا زندگیی داشته باشی ک خیلیا ندارن✌

م همه جا بلاکم کرده. باورم نمیشه، غمگینم، دلم می‌خواد باهاش حرف بزنم، با یکی حرف بزنم
پووووف حوصله‌ام از زنده بودن سر رفته
خیلی نامرده. بعد اونهمه رابطه. چیکار دارم خب؟ یه لایک تو اینستا . چرا اینجور نامرد آخه؟
همشون همینن، تهش بلاکت می‌کنن و تمام .